Analiza i interpretacja wiersza Cypriana Kamila Norwida „W Weronie”. Poznaj informacje o epoce romantyzmu i biografię Wikipedii.
tekst | interpretacja |
---|---|
I Nad Kapuletich i Montekich domem, Spłukane deszczem, poruszone gromem, Łagodne oko błękitu.II Patrzy na gruzy nieprzyjaznych grodów, Na rozwalone bramy do ogrodów — I gwiazdę zrzuca ze szczytu; III
IV |
Jest to utwór nawiązujący do motywu Romea i Julii z dzieła Wiliam Szekspira – mieszkali właśnie w Weronie. Kapuleti to nazwisko rodu Julii, Monteki zaś to nazwisko Romea. Była to bardzo młodziutka para zakochanych, którzy nie mogli być razem, ponieważ ich rody żyły w nienawiści. Losy tej dwójki bohaterów skończyły się tragicznie.
W pierwszej strofie Norwid pokazuje błękitne niebo nad opłukanym przez deszcz domem. Być może symbolika ta ma znaczenie zarówno w odniesieniu do nieba – Bóg, spokój (nieprzemijalność, szczęście, miejsce spotkania z Bogiem) jak i deszczu – oczyszczenie (przerwanie waśni, zatarcie nienawiści, zmiana uczuć). Z kolei oko może być symbolem boskiej opatrzności, czuwaniem nad światem. Patrzy zatem Bóg lub niebo na zniszczenia, jakie dokonały się w domach wymienionych wcześniej rodów. Widzi gruzy, rozwalone bramy do ogrodu. Niebo też lub Bóg posyła gwiazdę na ziemię, zrzucając ją z nieba. Spadająca gwiazda jest symbolem szczęścia. Być może to aluzja do wielkiej miłości zakochanych, którzy zginęli jako ludzie, ale odrodzili się w życiu pozaziemskim, w raju. Strofa trzecia przedstawia cyprysy. Są to drzewa uznawane za długowieczne i nieśmiertelne. Obsadzano nimi dokoła cmentarze, wierzono, iż cyprysy odganiają złe duchy. Romeo i Julia leżą pochowani w grobie. Personifikacja cyprysów pozwala zwrócić uwagę na wielkość miłości tych dwojga. Poeta nazywa łzą spadającą gwiazdę, jakby po śmierci zakochanej pary niebo płakało gwiazdami – personifikacja. Z kolei spadająca gwiazda jest symbolem szczęścia. Daje ona znać wszystkim, iż tak naprawdę Romeo i Julia (Julietta) żyją i są szczęśliwi, ich miłość „przecieka groby” – jest ponadczasowa, wieczna. Obserwujący gwiazdę ludzie twierdzą (uczeni), iż to zwykły meteor, a nie żadna łza. Ponadto mówią także, iż nikt nie czeka na spadające gwiazdy… Ale czy to prawda? Skoro spadające gwiazdy są symbolem szczęścia, może też miłości i nieprzemijalności uczuć, to czy nie czekamy na nie? |
Nad Kapuletich i Montekich domem
Edukacja domowa
Interpretacja
Dzięki poezji uczymy się nazywać świat, wzbogacając słownictwo i wrażliwość. Wyobraź sobie, że jesteś autorem tego wiersza i chcesz wyjaśnić kilka ważnych spraw. To będzie Twoje osobiste odczytanie ukrytych w tekście sensów.
- Używając pięciu zdań pojedynczych (z orzeczeniem czasownikowym) lub więcej, wyjaśnij: jaką ważną wiedzą chcesz się podzielić?
- Nazwij przedstawione doświadczenia, emocje i oceń czy mają pozytywny wpływ na człowieka?
- Które ze zdań, wersów (możesz zacytować) uważasz za najważniejsze i dlaczego?
- Napisz zdanie będące głównym przesłaniem całego wiersza. Przekształć je na slogan czy życiową maksymę, którą chętnie zapiszesz w swoim pamiętniku.
- Oceń, czy wiersz może się podobać? Uzasadnij stanowisko.
- Zobrazuj graficznie główną myśl za pomocą pracy plastycznej lub multimedialnej.
Budowa i gramatyka
Do czasów pojawienia się wiersza wolnego, utwory liryczne miały budowę regularną, rytmikę i rymy jak współczesne piosenki pop, rap, reggae i in. Nic w tym dziwnego, poezja pochodzi od pieśni i śpiewania.
- Określ gatunek liryki i wiersza.
- Zbadaj nastrój kolejnych części i całego dzieła.
- Wypisz pierwszy, trzeci, piąty wyraz z wiersza i określ, jakie to części mowy?
- Wypisz z wiersza pięć kolejnych orzeczeń czasownikowych i/lub złożonych. Z każdym ułóż po jednym zdaniu.
Budowa wiersza
Wiersz jest zbudowany z 4 strof po 3 wersy, z których pierwszy i drugi został napisany 11-zgłoskowcem, trzeci ośmiozgłoskowcem. Występują tutaj też rymy żeńskie o rozłożeniu aab, ccb, dde, ffe.
Do przemyślenia

Wiersz wykorzystuje wątek utworu W. Szekspira. Romeo i Julia bardzo się kochali. Ich miłość, pomimo tragicznego zakończenia życia obojga bohaterów, jest nieśmiertelna – zdaje się mówić podmiot liryczny ustami cyprysów.
Z kolei drzewa cmentarne, cyprysy, są zdania, że niebo zapłakało nad losem zakochanych. Spadająca gwiazda symbolizuje szczęście, które mimo zakończenia życia na ziemi trwa nadal w innym świecie.
Wystarczy sobie tylko wyobrazić – chciałoby się dodać. Podobny wątek dyskusji pomiędzy romantykiem a racjonalistą można dostrzec w balladach Adama Mickiewicza, np. „Romantyczność”.
Ludzie uczeni patrząc na spadającą gwiazdę, twierdzą, iż jest to zwykły meteor.