„Rzepka” analiza i interpretacja wiersza Juliana Tuwima. Poznaj informacje o epoce międzywojnia i biografię poety w Wikipedii.
tekst | interpretacja |
---|---|
Zasadził dziadek rzepkę w ogrodzie, Chodził tę rzepkę oglądać co dzień. Wyrosła rzepka jędrna i krzepka, Schrupać by rzepkę z kawałkiem chlebka! Więc ciągnie rzepkę dziadek niebożę, Ciągnie i ciągnie, wyciągnąć nie może! Zawołał dziadek na pomoc babcię: Ja złapię rzepkę, ty za mnie złap się! I biedny dziadek z babcią niebogą Ciągną i ciągną, wyciągnąć nie mogą! Babcia za dziadka, Dziadek za rzepkę, Oj, przydałby się ktoś na przyczepkę! Przyleciał wnuczek, babci się złapał, Poci się, stęka, aż się zasapał! Wnuczek za babcię, Babcia za dziadka, Dziadek za rzepkę, Oj, przydałby się ktoś na przyczepkę! Pocą się, sapią, stękają srogo, Ciągną i ciągną, wyciągnąć nie mogą! Zawołał wnuczek szczeniaczka Mruczka, Przyleciał Mruczek i ciągnie wnuczka! Mruczek za wnuczka, Wnuczek za babcię, Babcia za dziadka, Dziadek za rzepkę, Oj, przydałby się ktoś na przyczepkę! Pocą się, sapią, stękają srogo, Ciągną i ciągną, wyciągnąć nie mogą! Na kurkę czyhał kotek w ukryciu, Zaszczekał Mruczek: „Pomóż nam, Kiciu!” Kicia za Mruczka, Mruczek za wnuczka, Wnuczek za babcię, Babcia za dziadka, Dziadek za rzepkę, Oj, przydałby się ktoś na przyczepkę! Pocą się, sapią, stękają srogo, Ciągną i ciągną, wyciągnąć nie mogą! Więc woła Kicia kurkę z podwórka, Wnet przyleciała usłużna kurka. Kurka za Kicię, Kicia za Mruczka, Mruczek za wnuczka, Wnuczek za babcię, Babcia za dziadka, Dziadek za rzepkę, Oj, przydałby się ktoś na przyczepkę! Pocą się, sapią, stękają srogo, Ciągną i ciągną, wyciągnąć nie mogą!Szła sobie gąska ścieżynką wąską, Krzyknęła kurka: „Chodź no tu gąsko!” Gąska za kurkę, Kurka za Kicię, Kicia za Mruczka, Mruczek za wnuczka, Wnuczek za babcię, Babcia za dziadka, Dziadek za rzepkę, Oj, przydałby się ktoś na przyczepkę! Pocą się, sapią, stękają srogo, Ciągną i ciągną, wyciągnąć nie mogą!Leciał wysoko bocian-długonos, Fruńże tu, boćku, do nas na pomoc! Bociek za gąskę, Gąska za kurkę, Kurka za Kicię, Kicia za Mruczka, Mruczek za wnuczka, Wnuczek za babcię, Babcia za dziadka, Dziadek za rzepkę, Oj, przydałby się ktoś na przyczepkę! Pocą się, sapią, stękają srogo, Ciągną i ciągną, wyciągnąć nie mogą! Skakała drogą zielona żabka, Tak się zawzięli, Tak się nadęli, |
InterpretacjaRzepka to prawdziwe spiętrzenie akcji! Poeta opisał tutaj sytuację, jaka miała miejsce podczas prac w ogrodzie. Bohaterami bajki są dziadek, który zasadził rzepkę. Codziennie chodził zaglądać na rzepkę i bardzo o nią dbał. Wyrosła zdrowa i duża, więc gdy nadszedł czas, dziadek chciał ją wyrwać na obiad. Niestety, nie był w stanie tego zrobić sam. Zawołał do pomocy babcię. We dwoje też nie potrafili tego dokonać. Tak rozpoczął się łańcuszek wzajemnej pomocy i wspólnego wysiłku. Czy dziadek nie mógł po prostu wykopać rzepy? Wystarczyłoby wziąć szpadel lub motyczkę i podciąć korzenie rzepy. Wie o tym każdy działkowicz. Dziadek jednak nie prosił nikogo o radę, po prostu nie dowierzał, że człowiek nie jest w stanie wyciągnąć z ziemi zwykłej rzepy – prawdopodobnie robił to wcześniej wielokrotnie. A jednak tym razem zadanie przerosło jego możliwości. Każdy poproszony o pomoc prosił następnie o pomoc swojego znajomego i począwszy od babci, którą poprosił o pomoc dziadek, poprzez wnuczka, szczeniaczka Mruczka, kota Kicię, po kurkę, gąskę, żabkę, kawkę, boćka – wszyscy stawali jeden za drugim i ciągnęli z całych sił osobą (zwierzę) stojące przed nim. Na okres pracy zwierzęta zapomniały o swoich wrogach i sympatiach, porzuciły też własne zajęcia. Pies i kot nie lubią się za bardzo, bocian normalnie zjadłby żabę, a mimo to w wierszu skupiają się nie na sobie, ale na pomocy dziadkowi. W końcu wspólnymi siłami rzepka została wyrwana. Ciągnący tak się zapierali, że gdy korzenie rzepy puściły, upadali jeden na drugiego. |
Tak się zawzięli, Tak się nadęli,
Że nagle rzepkę
Trrrach!! – wyciągnęli!
Edukacja domowa
Interpretacja
Dzięki poezji uczymy się nazywać świat, wzbogacając słownictwo i wrażliwość. Wyobraź sobie, że jesteś autorem tego wiersza i chcesz wyjaśnić kilka ważnych spraw. To będzie Twoje osobiste odczytanie ukrytych w tekście sensów.
- Używając pięciu zdań pojedynczych (z orzeczeniem czasownikowym) lub więcej, wyjaśnij: jaką ważną wiedzą chcesz się podzielić?
- Nazwij przedstawione doświadczenia, emocje i oceń czy mają pozytywny wpływ na człowieka?
- Które ze zdań, wersów (możesz zacytować) uważasz za najważniejsze i dlaczego?
- Napisz zdanie będące głównym przesłaniem całego wiersza. Przekształć je na slogan czy życiową maksymę, którą chętnie zapiszesz w swoim pamiętniku.
- Oceń, czy wiersz może się podobać? Uzasadnij stanowisko.
- Zobrazuj graficznie główną myśl za pomocą pracy plastycznej lub multimedialnej.
Budowa i gramatyka
Do czasów pojawienia się wiersza wolnego, utwory liryczne miały budowę regularną, rytmikę i rymy jak współczesne piosenki pop, rap, reggae i in. Nic w tym dziwnego, poezja pochodzi od pieśni i śpiewania.
- Określ gatunek liryki i wiersza.
- Zbadaj nastrój kolejnych części i całego dzieła.
- Wypisz pierwszy, trzeci, piąty wyraz z wiersza i określ, jakie to części mowy?
- Wypisz z wiersza pięć kolejnych orzeczeń czasownikowych i/lub złożonych. Z każdym ułóż po jednym zdaniu.
Budowa wiersza
Utwór składa się z 10 części o różnej i rosnącej liczbie wersów: 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 15 i 19. Opisy zostały napisane 10- a powtórzenia 5-zgłoskowcem. Występują rymy żeńskie sąsiednie, co rytmizuje opowieść. Głównymi figurami stylistycznymi są hiperbola i rozwijające je powtórzenia. Opowiadana historia ma dynamiczną akcję, co jest charakterystyczne dla bajek i ballad (utworów synkretycznych). Punktem kulminacyjnym jest moment: „Trrrach!” – w ostatniej strofie, gdy wreszcie udaje się wyrwać rzepę. Nastrój potęgują powtórzenia – wyliczenia osób biorących udział w wydarzeniu, a także nieco zabawny i satyryczny opis ich wysiłku: „Pocą się, sapią, stękają srogo,
Ciągną i ciągną, wyciągnąć nie mogą! ”
lub
Tak się zawzięli, Tak się nadęli…
Epitety: jędrna, krzepka (o rzepce), biedny dziadek, babcia nieboga (biedactwo), usłużna kurka, bocian-długonos, zielona żabka. Na uwagę zasługują nazwy zwierząt utworzone od określeń potocznych związanych z cechami, np. pies mruczy, więc Mruczek; kici, kici! – to popularne przywoływanie kota, więc w wierszu imię Kicia. Ponadto poeta zastosował zdrobnienia: Kicia, kurka, bociek, gąska, żabka, kawka.
Wiersz ma przesłanie. Poeta poucza w nim, że są sprawy i rzeczy warte wspólnego, społecznego działania, ponieważ jednostka, czyli jeden człowiek często nie jest w stanie sam wykonać pewnych zadań. Potwierdza to polskie przysłowie: „Zgoda buduje, niezgoda rujnuje”.
Ja lubię rzepkę i będę czytać w szkole podstawówce to będzie 5 marca 2015 roku będą ogromna czyli po angielsku the giant turnip oraz pomagam dziadkom wyrwać rzepkę razem z dziećmi w parkowej atrakcji
i kupujemy książkę o ogromnej rzepce w albanii oraz ciągnię razem z dzieciakami wielką rzepkę
Jakub powiadział,że chciał wracać do roku 2002 w naszym do jedynki w sobotnie popołudnie i w niedzielowe wieczorynki do naszego programu walt disney przedstawia w filmie przygody myszki miki i kaczora donalda oraz druga część filmu i jej nauczycielka.Zapraszamy!
Ja bardzo lubię wracać do roku 1992 w programie WALT DISNEY PRZEDSTAWIA do kanału tvp1 o godzinie 19:00 z czołówkami WIECZORYNKA oraz z tyłówkami DOBRANOC.Idę położyć się spać DOBRANOC!
Ja lubię rzepkę!