Analiza i interpretacja wiersza Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego „Rozmowa liryczna”. Poznaj informacje o epoce międzywojnie i biografię poety w Wikipedii.
tekst | interpretacja |
---|---|
– Powiedz mi, jak mnie kochasz. |
Wiersz został skomponowany w formie dialogu. Osoba kochana przez podmiot pyta, jak jest kochana? I podmiot odpowiada, stosując przy tym wielką literę przy zaimkach osobowych, jak w listach.
Być może więc zdaje sobie sprawę, że osoba pytająca go będzie czytała ów wiersz lub też specjalnie dla niej pisze niejako na zamówienie. Jego miłość do ukochanej jest wielka. kocha ją w słońcu, przy blasku świec, w kapeluszu, w berecie, w wietrze, na koncercie, w bzach, malinach, klonach, gdy śpi, pracuje, rozbija jajko, gdy łyżka jej spadnie, w taksówce, aucie. Są to zatem miejsca i sytuacje, w jakich znajduje ją podmiot liryczny, ona się znajduje lub są to obrazy, w jakich ją widzi, czynności wykonywane wraz z nim lub bez niego. Ale to nie koniec miejsc i okoliczności, w jakich ją widuje. Kocha swoją dziewczynę na końcu ulicy lub na początku – podczas spacerów, gdy ją widzi idącą(?). Kocha, gdy ona się czesze, na karuzeli, w morzu, górach, w kaloszach i boso, tego i innego dnia, dniem i nocą, o każdej porze roku, a także wiosną. Ukochana pyta, jak kocha ją latem i słyszy w odpowiedzi, iż kocha ją, jak treść lata, a jesienią nawet wtedy, gdy gubi parasolki. Zimą z kolei kocha ją, jak kocha się ogień, który ogrzewa ich dom. Jest wtedy blisko przy niej, a za oknem pada śnieg i widać chodzące po nim wrony. |
– Powiedz mi, jak mnie kochasz.
– Kocham Cię w słońcu.
Edukacja domowa
Interpretacja
Dzięki poezji uczymy się nazywać świat, wzbogacając słownictwo i wrażliwość. Wyobraź sobie, że jesteś autorem tego wiersza i chcesz wyjaśnić kilka ważnych spraw. To będzie Twoje osobiste odczytanie ukrytych w tekście sensów.
- Używając pięciu zdań pojedynczych (z orzeczeniem czasownikowym) lub więcej, wyjaśnij: jaką ważną wiedzą chcesz się podzielić?
- Nazwij przedstawione doświadczenia, emocje i oceń czy mają pozytywny wpływ na człowieka?
- Które ze zdań, wersów (możesz zacytować) uważasz za najważniejsze i dlaczego?
- Napisz zdanie będące głównym przesłaniem całego wiersza. Przekształć je na slogan czy życiową maksymę, którą chętnie zapiszesz w swoim pamiętniku.
- Oceń, czy wiersz może się podobać? Uzasadnij stanowisko.
- Zobrazuj graficznie główną myśl za pomocą pracy plastycznej lub multimedialnej.
Budowa i gramatyka
Do czasów pojawienia się wiersza wolnego, utwory liryczne miały budowę regularną, rytmikę i rymy jak współczesne piosenki pop, rap, reggae i in. Nic w tym dziwnego, poezja pochodzi od pieśni i śpiewania.
- Określ gatunek liryki i wiersza.
- Zbadaj nastrój kolejnych części i całego dzieła.
- Wypisz pierwszy, trzeci, piąty wyraz z wiersza i określ, jakie to części mowy?
- Wypisz z wiersza pięć kolejnych orzeczeń czasownikowych i/lub złożonych. Z każdym ułóż po jednym zdaniu.
Budowa wiersza
Utwór „Rozmowa liryczna” został napisany w formie dialogu. Nagromadzenie porównań (od „jak”) i zdań określających jedną cechę: miłość, przypomina styl wypowiedzi poetów barokowych. Wersy posiadają rymy żeńskie sąsiednia i swoistą rytmikę, pomimo że mają różną liczbę zgłosek. Nastrój utworu jest optymistyczny i wesoły, radosny.
Kocham Cię całą, Twoją duszę i Twoje ciało…
Do przemyślenia
Podmiot w „Rozmowie lirycznej” wyznaje miłość ukochanej osobie, kobiecie. Wiersz przypomina formą list, gdyż poeta stosuje wielką literą przy pisaniu zaimków osobowych, ale może być też zapisem rozmowy, dialogiem. Wymienia szereg miejsc, sytuacji, czynności, w jakich obserwuje swoją jedyną, aby pokazać, że praktycznie kocha ją zawsze i wszędzie, w dzień i w nocy, każdego dnia, w każdej sytuacji. Czy nie mógł powiedzieć po prostu: „kocham cię”? Najwyraźniej te dwa słowa to za mało, aby wyrazić wszystkie emocje związane z uczuciem. Jedni zadowalają się nimi, inni nie.
Życiowe inspiracje
Podmiot liryczny nie ma problemu z wyznaniem miłości ukochanej osobie, a inni? Dzieci szybko mówią mamie i tacie słowo: kocham. Poza domem w miarę dorastania zdarza się to rzadko. Miłość to uczucie uzależniające i tajemnicze, którego nie potrafimy często określać słowami. Jeśli się zakochasz, potrafisz nie jeść i nie spać, a potem w szkole padasz ze zmęczenia lub na zajęciach z wych. fiz. nie masz sił biegać po boisku.
Miłość bardzo uzależnia i potrafi wyrzucić z naszego umysłu myślenie o „ja”, a w to miejsce włożyć „my”/”ona”/”on”. Dlatego o miłości powstaje tyle wierszy. To uczucie obecne w ludziach od tysięcy lat. Ile wierszy i piosenek napisano o miłości? Tysiące, miliony? I tyle samo powstanie albo więcej.
Zakochanych można rozpoznać czasem po tym, że włożyli koszulę, koszulkę, sweter, kurtkę na lewą stronę albo przyszli do szkoły w kapciach… Miłość zniewala człowieka i drąży wyobraźnię. Wyznajemy miłość tylko dojrzałą, gdy czujemy, że osoba ukochana odwzajemnia uczucie. Problem w tym, że jak mówi Jan Kochanowski, Amor często strzela na oślep i rani ludzi, bo trafia nie tego, kogo kochamy i to boli.
Bardzo piękny jest ten wiersz, podoba mi się on