Analiza i interpretacja wiersza Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego „Prośba o wyspy szczęśliwe”. Poznaj informacje o epoce międzywojnia i biografię poety w Wikipedii.
tekst | interpretacja |
---|---|
A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź, wiatrem łagodnym włosy jak kwiaty rozwiej, zacałuj ty mnie ukołysz i uśpij, snem muzykalnym zasyp, otumań we śnie na wyspach szczęśliwych nie przebudź ze snu. |
Wyspy szczęśliwe to w mitologii greckiej część Hadesu, w której było miejsce zarezerwowane dla ludzi dobrych, pełnych wszelkich cnót. Po śmierci mogli tam cieszyć się wiecznym spokojem i szczęściem. Dla poety są symbolem świata pełnego miłości i rozkoszy. Zwraca się bezpośrednio do ukochanej osoby, prosi, aby zabrała go do tego wspaniałego świata. Używa określeń: zacałuj, ukołysz, uśpij, zasyp, otumań i nie przebudź – jakby chciał powiedzieć: nie przestawaj robić tych rzeczy, ponieważ one są oznaką wielkiej miłości, zaufania do partnerki, a także przyjemności.
W drugiej strofie podmiot prosi, aby ukochana pokazała mu wielkie wody, rozmowy gwiazd, by pozwoliła mu słuchać motyle. Chce przybliżyć się do nich i czuć miłość swojej partnerki. Motyle mogą być symbolem emocji i rozkoszy przepływającej przez ciało partnerki. Podobnie woda i zieleń mogą symbolizować cały wielki świat przyjemności, jaki towarzyszy erotyce, aktowi miłości – stanowi on jedną z najpiękniejszych momentów, czynności, jakie człowiek wykonuje w życiu, uruchamiając wszystkie zmysły rozkoszy i będąc szczęśliwym. |
Pokaż mi wody ogromne i wody ciche, rozmowy gwiazd na gałęziach pozwól mi słyszeć zielonych, dużo motyli mi pokaż, serca motyli przybliż i przytul, myśli spokojne ponad wodami pochyl miłością. |
A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź
Edukacja domowa
Interpretacja
Dzięki poezji uczymy się nazywać świat, wzbogacając słownictwo i wrażliwość. Wyobraź sobie, że jesteś autorem tego wiersza i chcesz wyjaśnić kilka ważnych spraw. To będzie Twoje osobiste odczytanie ukrytych w tekście sensów.
- Używając pięciu zdań pojedynczych (z orzeczeniem czasownikowym) lub więcej, wyjaśnij: jaką ważną wiedzą chcesz się podzielić?
- Nazwij przedstawione doświadczenia, emocje i oceń czy mają pozytywny wpływ na człowieka?
- Które ze zdań, wersów (możesz zacytować) uważasz za najważniejsze i dlaczego?
- Napisz zdanie będące głównym przesłaniem całego wiersza. Przekształć je na slogan czy życiową maksymę, którą chętnie zapiszesz w swoim pamiętniku.
- Oceń, czy wiersz może się podobać? Uzasadnij stanowisko.
- Zobrazuj graficznie główną myśl za pomocą pracy plastycznej lub multimedialnej.
Budowa i gramatyka
Do czasów pojawienia się wiersza wolnego, utwory liryczne miały budowę regularną, rytmikę i rymy jak współczesne piosenki pop, rap, reggae i in. Nic w tym dziwnego, poezja pochodzi od pieśni i śpiewania.
- Określ gatunek liryki i wiersza.
- Zbadaj nastrój kolejnych części i całego dzieła.
- Wypisz pierwszy, trzeci, piąty wyraz z wiersza i określ, jakie to części mowy?
- Wypisz z wiersza pięć kolejnych orzeczeń czasownikowych i/lub złożonych. Z każdym ułóż po jednym zdaniu.
Budowa wiersza
Wiersz jest nieregularny, zbudowany z dwóch strof.
Żyjemy tylko dla miłości.
Do przemyślenia
Wiersz można różnie interpretować.
- Podmiot prosi, aby partnerka „uśpiła go”, ale wydaje się, iż nie ma najmniejszego zamiaru spać w tej chwili. Sen jest symbolem odejścia ze świata realnego do tego wymarzonego, przyjemnego, skojarzonego z miłością.
- Wiersz ma charakter erotyczny a „wyspy szczęśliwe” są tu symbolem raju i szczęścia, jakie osiąga para kochanków podczas aktu miłości. Partner wypowiada
- Można wskazać na elementy oniryczne – senne i interpretować wiersz jako hymn na cześć snu.
- Wiersz ten może być pożegnaniem kochanków, z których jedno umiera.
- To prośba dziecka usypianego przez matkę.
Życiowe inspiracje
Na demotywatory.pl można zobaczyć sugestię odnośnie raju kojarzonego z wyspami szczęśliwymi, jaki na ludzi czeka po śmierci. Mem jest podpisany: „Każdy znajdzie się w raju, w jaki za życia wierzył”.
W kulturze europejskiej i znanych nam religiach wyrosłych z „Biblii” raj jawi się jako miejsce dostatnie. Czytamy o nim w np. w znanym i cytowanym podczas rozstań i pogrzebów psalmie 23: „Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego./ Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach.”
Bóg jest pokazany czy też utożsamiany przez wierzących z pasterzem, ludzie zaś z owcami. Zatem po śmierci spotkamy się na owych pastwiskach. Ta prawda lub też przepowiednia uspokaja nasze dusze i pozwala nam nie bać się śmierci. Symbolem człowieka na zdjęciu po lewej stronie może być króliczek marzący o słodkiej marchewce – tak widzi swój raj, też jako „zielone pastwisko”.
Czy ateiści, czyli ludzie niewierzący w Boga mogą liczyć na „wyspy szczęśliwe”, „zielone pastwiska” czy raj?
Wydaje się, że nie ma ludzi niewierzących, każdy coś w środku siebie nosi jakieś wartości. Jeśli one spełniają warunek dobra i cnoty, nikomu nie szkodzą, nie ranią, są ważne i szlachetne dla człowieka, dają mu poczucie rozwoju i postępu, to są jego wiarą. Postępując zgodnie z nimi, realizuje się, tworzy świat, którego owoce zasilają rodzinę lub innych ludzi.
Pozostawi po sobie dobro, jakie stworzył. Czy spotka się z Bogiem, tym biblijnym? Tak, z pewnością, bo Bóg jest dobrem i miłością, jest pasterzem wszystkich, czyli też tych, którzy w niego nie wierzą, ale wyznają lub tworzą dobro i są miłością dla innych ludzi.
Żadna religia lub kościół na świecie nie ma monopolu na Boga i raj. Owszem, pomagają ludziom zrozumieć dobro i miłość Boską, ale na tym ich rola się kończy.
Cały psalm 23.
Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego.
Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach.
Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć:
orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach
przez wzgląd na swoje imię.
Chociażbym chodził ciemną doliną,
zła się nie ulęknę,
bo Ty jesteś ze mną.
Twój kij i Twoja laska
są tym, co mnie pociesza.
Stół dla mnie zastawiasz
wobec mych przeciwników;
namaszczasz mi głowę olejkiem;
mój kielich jest przeobfity.
Tak, dobroć i łaska pójdą w ślad za mną
przez wszystkie dni mego życia
i zamieszkam w domu Pańskim
po najdłuższe czasy.