Analiza i interpretacja wiersza Jerzego Bielunasa „My chcemy grać w zielone”. Poznaj informacje o epoce współczesności, a także biografię poety w Wikipedii.
| tekst | interpretacja |
|---|---|
| Wielki dorosły świecie Proszą cię wszystkie dzieci: Pomyśl przez chwilę o nas My chcemy grać w zielone I chcemy by za domem rosło drzewo! |
Wiersz (piosenkę) zaczyna inwokacja: wszystkie dzieci proszą dorosłych, aby o nich przez chwilę pomyśleli. Dzieci chcą grać w zielone i aby za domem rosły drzewa. To manifest „Zielonych” – obrońców przyrody.
Dzieci pytają dorosłych, stosując hiperbolę „wszędzie muszę”, dlaczego świat jest czarny, szary i do malowania obrazów należy używać czarnego tuszu. Wolałyby malować zielonym kolorem. Niestety, twierdzą dalej, planeta jest chora, w niebie są dziury – aluzja do dziur ozonowych (wywołane przez zanieczyszczenia wywołują mocniejsze, niezdrowe promieniowanie słoneczne szkodliwe dla planety), a pod ziemią są rury – aluzja do urbanizacji, uprzemysłowienia i rozwoju. Niesie on ze sobą tak zwane zbrojenie terenu pod domy i fabryki. Przed ich postawieniem należy najpierw wkopać w ziemię rury różnych instalacji. Ponadto rury służą do przepływu różnych substancji ciekłych i gazowych, eksploatacji złóż naturalnych i ścieków. Mogą być one symbolem zanieczyszczania środowiska. Refren. Dzieci chcą grać w zielone, proszą, aby dorośli zostawili im przyrodę, drzewa, ptaki, zanim zepsują wszystko. Proszą, aby zostawili im choć po listku, truskawce, aby elementem krajobrazu były rzeczki, miejsca dobre na wycieczki. Chciałyby także móc patrzeć na kwiatki na łąkach i na biedronki. Chcą grać w zielone – nosić przy sobie zielone listki Porównaj: „Gra w zielone” Antoniego Słonimskiego. Zazwyczaj dorośli skarżą się na bałagan pozostawiany przez dzieci. Tym razem jednak to dzieci proszą, aby dorośli przestali wszędzie dymić – aluzja do rozwoju przemysłu, kominów fabryk, elektrowni i in. To powoduje, że przyroda i obraz świata szarzeje. Jest brudny i zamglony od smugu spalin. Refren. Piosenka kończy się prośbą dzieci do dorosłych, aby wreszcie przestali śmiecić, przez chwilę pomyśleli o przyszłości dzieci, które chcą grać w zielone. |
| Czemu różni panowie Stawiają świat na głowie I czemu wszędzie muszę Malować czarnym tuszem? |
|
| Czemu ginę kolory I świat jest bardziej chory A w niebie wielkie dziury A w ziemi same rury? |
|
| Ref.
My chcemy grać w zielone |
|
| Zwykle to dorośli Bardzo się lubią złościć Że dzieci bałaganią Więc czemu teraz sami |
|
| Wszędzie dymią i brudzą Strasznie się tym trudząc I każdy tak się stara By świat się zrobił szary? |
|
| Ref. My chcemy grać w zielone… | |
| Przestańcie wreszcie śmiecić! Proszą was wszystkie dzieci: Pomyślcie chwilę o nas My chcemy grać w zielone! |
My chcemy grać w zielone
I chcemy by za domem rosło drzewo!
Edukacja domowa
Interpretacja
Dzięki poezji uczymy się nazywać świat, wzbogacając słownictwo i wrażliwość. Wyobraź sobie, że jesteś autorem tego wiersza i chcesz wyjaśnić kilka ważnych spraw. To będzie Twoje osobiste odczytanie ukrytych w tekście sensów.
- Używając pięciu zdań pojedynczych (z orzeczeniem czasownikowym) lub więcej, wyjaśnij: jaką ważną wiedzą chcesz się podzielić?
- Nazwij przedstawione doświadczenia, emocje i oceń czy mają pozytywny wpływ na człowieka?
- Które ze zdań, wersów (możesz zacytować) uważasz za najważniejsze i dlaczego?
- Napisz zdanie będące głównym przesłaniem całego wiersza. Przekształć je na slogan czy życiową maksymę, którą chętnie zapiszesz w swoim pamiętniku.
- Oceń, czy wiersz może się podobać? Uzasadnij stanowisko.
- Zobrazuj graficznie główną myśl za pomocą pracy plastycznej lub multimedialnej.
Budowa i gramatyka
Do czasów pojawienia się wiersza wolnego, utwory liryczne miały budowę regularną, rytmikę i rymy jak współczesne piosenki pop, rap, reggae i in. Nic w tym dziwnego, poezja pochodzi od pieśni i śpiewania.
- Określ gatunek liryki i wiersza.
- Zbadaj nastrój kolejnych części i całego dzieła.
- Wypisz pierwszy, trzeci, piąty wyraz z wiersza i określ, jakie to części mowy?
- Wypisz z wiersza pięć kolejnych orzeczeń czasownikowych i/lub złożonych. Z każdym ułóż po jednym zdaniu.
Budowa wiersza
Wiersz składa się z ośmiu strof, dwie stanowią powtarzający się refren.
A ja mam tylko jeden świat, słońce, góry, pola, wiatr…
Do przemyślenia
Gra w zielone to zabawa polegająca na tym, że kilka osób umawia się ze sobą i gra. Spotykając się każdy sprawdza każdego czy ktoś aby nie zapomniał nosić ze sobą w kieszeni listka z drzewa, krzewu czy kwiatka. Jeśli ktoś z graczy zapomniał o zielonym, ponosił karę. Musiał oddać jakiś przedmiot (fant) innym graczom. Często grali ze sobą ludzie zakochani, a brak „zielonego” mógł być postrzegany jako wygaśnięcie zainteresowania partnerem lub partnerką.
Myślą przewodnią piosenki jest prośba dzieci skierowana do dorosłych, aby uważali, co robią ze światem, gdyż dzieci chciałyby mieć wokół siebie przyrodę, grać w zielone, ale niedługo nie będzie na Ziemi zieleni. Eksploatacja dóbr naturalnych i rozwój przemysłowy jest tak duży, że zagraża środowisku naturalnemu, bez którego dzieci nie wyobrażają sobie życia. Nie będą więc mogły grać w zielone, bo zieleni w ogóle nie będzie.