Analiza i interpretacja wiersza Ignacego Krasickiego „Dewotka”. Poznaj informacje o epoce oświecenia i biografię poety w Wikipedii.
tekst | interpretacja |
---|---|
Dewotce służebnica w czymsiś przewiniła Właśnie natenczas, kiedy pacierze kończyła. Obróciwszy się przeto z gniewem do dziewczyny, Mówiąc właśnie te słowa: „… i odpuść nam winy, Jako my odpuszczamy” – biła bez litości. Uchowaj, Panie Boże, takiej pobożności. |
Dewotka to osoba wciąż modląca się i chętnie pokazująca swą religijność. Powinna przestrzegać dekalogu boskich praw. Jedno z najważniejszych mówi o miłości bliźniego.
Zatem i służąca zasługuje na szacunek pani. Tym bardziej gorszące jest zachowanie modlącej się, bo cytuje akurat fragment modlitwy „Ojcze nasz” w miejscu o odpuszczaniu grzechów bliźnim i w tym samym czasie bije służącą. Najwyraźniej nie myśli o tym, co mówi i okłamuje Boga, bo nie szanuje bliźnich, a od Niego oczekuje zmiłowania i miłości. Dlatego poeta ostrzega nas przed takimi ludźmi. Są źli. |
Edukacja domowa
Interpretacja
Dzięki poezji uczymy się nazywać świat, wzbogacając słownictwo i wrażliwość. Wyobraź sobie, że jesteś autorem tego wiersza i chcesz wyjaśnić kilka ważnych spraw. To będzie Twoje osobiste odczytanie ukrytych w tekście sensów.
- Używając pięciu zdań pojedynczych (z orzeczeniem czasownikowym) lub więcej, wyjaśnij: jaką ważną wiedzą chcesz się podzielić?
- Nazwij przedstawione doświadczenia, emocje i oceń czy mają pozytywny wpływ na człowieka?
- Które ze zdań, wersów (możesz zacytować) uważasz za najważniejsze i dlaczego?
- Napisz zdanie będące głównym przesłaniem całego wiersza. Przekształć je na slogan czy życiową maksymę, którą chętnie zapiszesz w swoim pamiętniku.
- Oceń, czy wiersz może się podobać? Uzasadnij stanowisko.
- Zobrazuj graficznie główną myśl za pomocą pracy plastycznej lub multimedialnej.
Budowa i gramatyka
Do czasów pojawienia się wiersza wolnego, utwory liryczne miały budowę regularną, rytmikę i rymy jak współczesne piosenki pop, rap, reggae i in. Nic w tym dziwnego, poezja pochodzi od pieśni i śpiewania.
- Określ gatunek liryki i wiersza.
- Zbadaj nastrój kolejnych części i całego dzieła.
- Wypisz pierwszy, trzeci, piąty wyraz z wiersza i określ, jakie to części mowy?
- Wypisz z wiersza pięć kolejnych orzeczeń czasownikowych i/lub złożonych. Z każdym ułóż po jednym zdaniu.
Budowa wiersza
Bajka składa się z 6 wersów 13-zgłoskowych z rymami żeńskimi sąsiednimi.
Jej tematem jest zjawisko dewocji, czyli nadmierne zamiłowanie do modlitwy na pokaz i życia religijnego bez refleksji.
Udawanie to oszukiwanie samego siebie
Życiowe inspiracje
Każde działanie na pokaz, bezmyślne jest puste i szkodliwe. Człowieka pragnącego wywrzeć większe niż w istocie wrażenie na ludziach nazywamy pozerem/pozerką – dewocja jest zarezerwowana znaczeniowo dla pozerów religijnych, świętoszków.
Czasami pozer/ka kreuje siebie na duszę towarzystwa, czasami na przywódcę klasy i najsilniejszego. Najgorszy jest jednak taki człowiek, który stwarza pozory dobrego, ale w praktyce „zarzuca tylko sidła”, aby złapać w nie upatrzoną zdobycz – brzmi groźnie. Dla przykładu: kiedy w szkole podczas przerwy wracasz ze sklepiku z wielką paczką „czipsów”, masz wielu przyjaciół, którzy są dla Ciebie bardzo mili, bo… chcą się poczęstować. Ich przyjaźń kończy się jednak wraz z wyrzuceniem pustego opakowania po smakołykach.
Inny przykład: Gdy zapytasz koleżanki, jakie oglądają seriale, zdarza się, że odburkną coś w rodzaju – „Szkoda czasu na telewizję i filmy”, czyli w ogóle nie oglądają; gdy jednak zapytasz inaczej – „Kto lubi Małaszyńskiego, Patisona (lub innego gwiazdora)? – wtedy rozlega się gwar i niemal wszystkie koleżanki przyznają, że lubią tego lub owego – a przecież deklarują zawsze, że nie oglądają filmów. Dewotki? O tak, w każdym z nas są cechy dewotek, które modlą się w kościele dla… na pewno nie dla Boga.
Ale najlepszy przykład, najwięcej pozerów/pozerek widują nauczyciele podczas szkolnych zajęć i rodzice, kiedy wchodzą do Twojego pokoju i zadają pytanie: „Uczysz się?” – odpowiadasz z reguły „Tak”, chociaż najczęściej to właśnie pozorowane działania… I wydało się. Gdy nauczyciel na zajęciach pyta: „Kto jest przygotowany?”, wówczas niewielu przytakuje, bo nauczyciel to nie mama, łatwo może sprawdzić, jaki jest stan Twojej wiedzy. Czy Bóg nie sprawdzi dewotek/dewotów i da się nabrać na pozory wiary? To oczywiste, że Bóg zna prawdę, ale do dewotek (dewotów) ona nie dociera. Pamiętaj, że Bóg wymaga czynów, a nie tylko pozorowania działań.