Analiza i interpretacja wiersza Krzysztofa Kamila Baczyńskiego „Biała magia”. Poznaj informacje o epoce współczesności i poecie w Wikipedii.
tekst | interpretacja |
---|---|
Stojąc przed lustrem ciszy Barbara z rękami u włosów nalewa w szklane ciało srebrne kropelki głosu. |
Biała magia to erotyk, wiersz o charakterze miłosnym. Symbolika koloru białego jest jednoznaczna: doskonałość, czystość, niewinność, piękno. Magia to z kolei termin kojarzony z czymś niezwykłym i zniewalającym. Tak więc już tytuł określa, iż wiersz będzie dotyczył jakiejś niezwykłej doskonałości. Dostrzega ją i ceni podmiot liryczny w osobie ukochanej kobiety. W drugim wersie pojawia się imię: Barbara, tak miała na imię żona Baczyńskiego. Domyślamy się zatem, że wiersz ma charakter autobiograficzny – dotyczy poety, autora – i jest wyrazem uczuć, zachwytu wobec piękna partnerki.Wiersz jest pełen metafor, epitetów i porównań. W pierwszej strofie patrzymy na „lustro ciszy” – epitet ten może mieć różne interpretacje: lustro oddaje tylko obraz, więc jest „ciche”; stojąca przed nim osoba jest z natury spokojna i lustro świetnie oddaje jej prawdziwą naturę. W zasadzie przyglądamy się odbiciu Barbary w lustrze, gdy robiąc coś z włosami, poprawia je, układa, „nalewa w szklane ciało/srebrne kropelki głosu”. Czynność ta ma charakter metaforyczny, epitet „szklane ciało” odnosi się do lustra, w którym odbija się sylwetka ukochanej poety, natomiast „srebrne kropelki głosu” to epitet mogący oznaczać dźwięki wydawane przez Barbarę. Srebro w literaturze ma kilka znaczeń, a mianowicie jest symbolem honoru, uczuć oraz szczęścia. W drugiej strofie postać kobiety jest porównana do dzbana: „…jak dzban…”. Przyjmuje ów dzban – ciało lub odbicie ciała w lustrze – do siebie światło księżyca i gwiazd. Epitet „biały pył miesiąca” – uwaga: miesiąc to dawna nazwa ludowa Księżyca, zatem cały jego blask skupia się w odbiciu ciała Barbary. To zestawienie i porównanie ma oddać piękno jej urody. W kolejnej, trzeciej strofie ciało porównane jest do pryzmatu, czyli do bryły geometrycznej odbijającej światło w epitecie: „drżący pryzmat”. Przemykają przez nie niczym łasice „białe iskry” i „snu puszyste listki” – epitety te potwierdzają zachwyt podmiotu nad ciałem Barbary. Biel jako symbol czystości powoduje kolejne skojarzenia poetyckie z białymi niedźwiedziami, myszami, zorzą polarną, lawiną, mlekiem. Bije od niej blask tak mocny, że niemal przyciąga do siebie kaskadami całą biel świata widzianą tą wieczorną porą. Zamienia się owa biel w ostatniej strofie w srebro. Jej ciało całe srebrne – szczęśliwe – zasypia i świat zalega błoga cisza. |
I wtedy jak dzban – światłem zapełnia się i szkląca przejmuje w siebie gwiazdy i biały pył miesiąca. |
|
Przez ciała drżący pryzmat w muzyce białych iskier łasice się prześlizną jak snu puszyste listki. |
|
Oszronią się w nim niedźwiedzie, jasne od gwiazd polarnych, i myszy się strumień przewiedzie płynąc lawiną gwarną. |
|
Aż napełniona mlecznie, w sen się powoli zapadnie, a czas melodyjnie osiądzie kaskadą blasku na dnie. |
|
Więc ma Barbara srebrne ciało. W nim pręży się miękko biała łasica milczenia pod niewidzialną ręką.4 I 1942 |
Więc ma Barbara srebrne
ciało.
Edukacja domowa
Interpretacja
Dzięki poezji uczymy się nazywać świat, wzbogacając słownictwo i wrażliwość. Wyobraź sobie, że jesteś autorem tego wiersza i chcesz wyjaśnić kilka ważnych spraw. To będzie Twoje osobiste odczytanie ukrytych w tekście sensów.
- Używając pięciu zdań pojedynczych (z orzeczeniem czasownikowym) lub więcej, wyjaśnij: jaką ważną wiedzą chcesz się podzielić?
- Nazwij przedstawione doświadczenia, emocje i oceń czy mają pozytywny wpływ na człowieka?
- Które ze zdań, wersów (możesz zacytować) uważasz za najważniejsze i dlaczego?
- Napisz zdanie będące głównym przesłaniem całego wiersza. Przekształć je na slogan czy życiową maksymę, którą chętnie zapiszesz w swoim pamiętniku.
- Oceń, czy wiersz może się podobać? Uzasadnij stanowisko.
- Zobrazuj graficznie główną myśl za pomocą pracy plastycznej lub multimedialnej.
Budowa i gramatyka
Do czasów pojawienia się wiersza wolnego, utwory liryczne miały budowę regularną, rytmikę i rymy jak współczesne piosenki pop, rap, reggae i in. Nic w tym dziwnego, poezja pochodzi od pieśni i śpiewania.
- Określ gatunek liryki i wiersza.
- Zbadaj nastrój kolejnych części i całego dzieła.
- Wypisz pierwszy, trzeci, piąty wyraz z wiersza i określ, jakie to części mowy?
- Wypisz z wiersza pięć kolejnych orzeczeń czasownikowych i/lub złożonych. Z każdym ułóż po jednym zdaniu.
Budowa wiersza
Utwór składa się z 6. strof, w każdej po cztery wersy o różnej ilości sylab: 9, 8, 7. Są tu rymy żeńskie przeplatane o rozłożeniu w strofie: abab (rymują się wersy: 1 i 3; 2 i 4), ale nie w każdej strofie: rymują się wersy 1 z 3.
- metafory: nalewa w szklane ciało, przejmuje w siebie gwiazdy, napełniona mlecznie, kaskada blasku i in.;
- epitety: lustro ciszy, szklane ciało, drżący pryzmat i in.;
- porównania: łasice… jak snu.